منظور از ساختمانهای لجستیکی ساختمانهای مخصوص ذخیره سازی و حمل و نقل لجستیک است. پارک لجستیک به مکانی گفته می شود که امکانات مختلف لجستیکی و انواع مختلف شرکت های لجستیکی به طور متمرکز در فضا در مناطقی که عملیات تدارکات متمرکز است و چندین روش حمل و نقل متصل است ، در فضا توزیع می شود. همچنین یک نقطه تجمع برای شرکت های تدارکاتی با مقیاس خاص و عملکردهای مختلف خدمات است.

به منظور کاهش تراکم ترافیک شهری ، کاهش فشار صنعت بر محیط زیست ، حفظ انسجام صنعتی ، مطابقت با روند توسعه صنعت تدارکات ، تحقق جریان روان کالا در حومه شهر یا منطقه حاشیه ای شهری و روستایی در نزدیکی اصلی شریان های ترافیکی ، تعدادی از گروه های تدارکات با فشرده حمل و نقل, ذخیره سازی, بازار, اطلاعات و مدیریت توابع تعیین می شوند. از طریق بهبود تدریجی امکانات مختلف زیرساختی و خدماتی ، ارائه سیاست های ترجیحی مختلف برای جلب مراکز لجستیک (توزیع) در مقیاس بزرگ برای جمع آوری اینجا و ایجاد منافع در مقیاس ، نقش مهمی در ادغام بازار و تحقق کاهش هزینه های لجستیک داشته است. مدیریت. در عین حال ، اثرات سوverse مختلف ناشی از توزیع مراکز توزیع گسترده در مرکز شهر را کاهش داده و به صنعت اساسی حمایت از اقتصاد مدرن تبدیل شده است.

در یک منطقه خاص ، همه فعالیت های مربوط به کالا است حمل و نقل, لجستیک و توزیع، از جمله حمل و نقل بین المللی و داخلی ، از طریق اپراتورهای مختلف (OPERATOR) تحقق می یابد. این اپراتورها ممکن است مالک یا اجاره دهنده ساختمانها و تاسیسات (انبارها ، مراکز تخریب ، مناطق موجودی ، فضای اداری ، پارکینگ ها و ...) باشند که در آنجا ساخته شده اند. در همان زمان ، برای رعایت قوانین رقابت آزاد ، یک دهکده باری باید اجازه ورود به تمام شرکت های نزدیک به فعالیت های تجاری فوق الذکر را بدهد. یک دهکده باربری نیز باید کلیه امکانات عمومی را داشته باشد تا به همه عملیات ذکر شده در بالا دست یابد. در صورت امکان ، باید شامل خدمات عمومی برای کارمندان و تجهیزات کاربران نیز باشد. به منظور تشویق حمل و نقل چند حالته ، لازم است که از طریق انواع مناسب تر حمل و نقل (زمینی ، ریلی ، بندر دریای عمیق / آبهای عمیق ، رودخانه داخلی و هوا) به یک دهکده حمل و نقل خدمات ارائه دهیم. سرانجام ، لازم است که یک دهکده باری توسط یک بدنه اصلی (RUN) ، دولتی یا خصوصی اداره شود.

ساختمانهای لجستیکی متعلق به ساختمانهای عمومی هستند. با پیشرفت سریع زمان ، ساختمانهای لجستیکی به روش منحصر به فرد خود ارائه می شوند. پارک های اختصاصی لجستیکی مستقیماً به اسکله ها یا فرودگاه ها می روند و مراکز توزیع انحصاری مستقیماً به مکان های مختلف توزیع می روند و یک زنجیره لجستیکی واحد را تشکیل می دهند.